ارزیابی مقایسه‌ای ژئومورفوسایت‌های کویری و بیابانی شهرستان شاهرود در راستای توسعه پایدار گردشگری

چکیده

در مطالعات گردشگری، توسعه پایدار گردشگری می­بایست هسته مرکزی این­گونه مطالعات قرار گیرد تا بهره برداری نادرست از این جاذبه­­ها، مشکلات آینده در زمینه برنامه­ریزی محیطی را افزایش ندهد. در شهرستان شاهرود علی رغم وجود ژئومورفوسایت­های متنوع کویری و بیابانی و پتانسیل بالای شهرستان شاهرود در زمینه گردشگری بیابانی، در رابطه با ارزیابی قابلیت این ژئومورفوسایت­ها در راستای معرفی این ژئومورفوسایت­ها و جاذبه­های آنها تحقیقات نظام­مندی صورت نگرفته است. این پژوهش سعی دارد تا به ارزیابی این ژئومورفوسایت­ها با استفاده از روش­های ژئومورفوتوریستی پریرا و فاسیلوس بپردازد. بدین منظور ابتدا با استفاده از عکس­های هوایی و عملیات میدانی، ژئومورفوسایت­های مورد نظر مشخص گردید و در گام دوم با استفاده از روش­های ارزیابی مدل­های مربوطه به ارزیابی ژئومورفوسایت­ها پرداخته شد. نتایج نشان داد که این دو روش در عیارسنجی خود متغیرهای متعدد و متفاوتی را مدنظر قرار می­دهند و مدل­های کارآمدی در ارزیابی ژئومورفوسایت­ها هستند. یافته­ها نشان می­دهد که کویر طرود با کسب بالاترین امتیاز در هر دو روش­، در روش پریرا با کسب ۱۵ امتیاز و در روش فاسیلوس با کسب ۳۷/۴۵ امتیاز به عنوان مناسب­ترین سایت برای توسعه گردشگری می باشد. در کل، نتایج نشان می­دهد که مناطق کویری و بیابانی شهرستان شاهرود پتانسیل‌های بالایی در توسعه ژئوتوریسم در استان دارند، ولی متاسفانه تاکنون از سوی برنامه­ریزان و تصمیم­گیران استانی توجهی به آنها نشده و هیچ گونه تاسیسات زیر بنایی برای جذب گردشگر در منطقه ایجاد نگردیده است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Comparative evaluation of geomorphosites in the desert regions of the city of Shahrood in line with the sustainable development of tourism

چکیده [English]

In tourism studies, sustainable development should be placed at the center of investigation so that no problem would be created in the field of environmental planning through any incorrect operation of attractions. In the city of Shahrood, despite the existence of geomorphosites with tourism potentials of desert and desertification, no systematic research has been done yet on evaluating the geological sites in order to introduce the attractions associated with them. This study aims to evaluate these geomorphosites using geomorphotourist methods of Pereira and phasilus. For this purpose, at first the geological sites are located using aerial photographs and field operations. In the second phase, geological evaluation of the site is conducted by using appropriate evaluation models. The results show that the employed methods are capable of considering many different variables and serve as useful models for assessing geomorphosites. It is also shown that the Toroud desert in both of these methods has earned the highest score. The won 15 points  by Pereira and  37.45 points by phasilis, hence the most suitable site for development of tourism. Overall, the results show that the desert areas of this city have strong potential in tourism development. Unfortunately, so far, these places have been ignored by planners and decision-makers. Actually, there are no infrastructures in order to attract tourists to the region.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Geomorphosites
  • Pereira method
  • Phasilis method
  • The city of Shahrood
  • The Toroud desert