Using Groundwater Physico-chemical Parameters to Evaluate the Effectiveness of Artificial Recharge Projects in Arid Regions: A Case study of Ardo Recharge Basin, Borazjan

Document Type : Research Paper

Author

Assistant professor of hydrology, University of Jiroft, Jiroft, Iran

Abstract

Artificial recharge projects are one of the most important strategies for sustainable management of groundwater resources. Several projects have been designed and implemented in the country over the past years. Evaluating the performance of these projects is very important. This paper aims to investigate the effect of Ardo artificial recharge project on the groundwater resources of Borazjan plain. To this purpose, the physico-chemical parameters of the wells adjacent to the project have been investigated spatially and temporally in a four-month period from December to April, 2015. Parameters such as electrical conductivity (EC), temperature, and major cations and anions were measured and monitored in this study. The effect of the spreading of Ardo basin on the groundwater was investigated using time series diagrams and the maps of the groundwater physico-chemical parameters. The results showed an asymmetric recharge pattern around the spreading artificial basin. It was also found that the recharge front of the basin extends from the side of the basin to its northwest. From the temporal viewpoint, the highest recharge occurs in the months of February and March. According to the results, the role of the basin in recharging the groundwater tables is more than 50% near the basin and its northwest. Also, the artificial recharge project has a positive impact on the groundwater quantity and quality.

Keywords


زارع، محمد، علی زینالی خاصلوئی و عزت اله رئیسی (۱۳۷۸). ارزیابی اثر کمی طرح تغذیه مصنوعی دشت امامزاده جعفر گچساران، سومین همایش انجمن زمین شناسی ایران.
شرکت سهامی آب منطقه­ای بوشهر (1390). گزارش پروژه تغذیه مصنوعی آردو (فاز طراحی). 236 ص.
قوردویی میلان، محمد و غلامحسین کرمی(۱۳۹۲). ارزیابی اثرات کمی طرح تغذیه مصنوعی خوی. هشتمین همایش انجمن زمین شناسی مهندسی و محیط زیست ایران. تهران.
کاردان مقدم، حمید، محمد‌ابراهیم بنی‌حبیب و سامان جوادی (1396). ارزیابی اثر تغذیۀ مصنوعی بر تعادل‌بخشی آبخوان با استفاده از شاخص پایداری. اکوهیدرولوژی، دوره 4، شماره 4، صص 1253-1241.
کلانتری، نصراله، محمد جواد حیدری موسی و محمد حسین رحیمی (1388). مکان‌یابی و پتانسیل‌یابی تغذیهٔ مدیریتی سفرۀ آب‌دار: بررسی موردی دشت زیدون، استان خوزستان. نشریه زمین شناسی مهندسی، دوره ۳، شماره 1، صص 614-591.
کلانتری، نصراله و حسین رحمانی (1378). تاثیر طرح تغذیه مصنوعی جاشک بر کمیت و کیفیت آب زیرزمینی دشت آبدان، استان بوشهر. سومین همایش انجمن زمین شناسی ایران. تهران.
مظفری زاده، جابر و زینب سجادی (1392). بررسی منشاء شوری آب زیرزمینی دشت برازجان، مجله مهندسی منابع آب، دوره 6، شماره 16، صص 69-78.
Abraham, M. and Mohan, S. (2015).  Effectiveness of artificial recharge structures in enhancing groundwater storage: a case study.  Indian Journal of Science and Technology, 8(20), 1-10.
Hounslow, A.W. (1995): Water Quality Data Analysis and Interpretation. CRC Press LLC, Lewis Publishers.
International Association of Hydrogeologists (2005): Strategies for Managed Aquifer Recharge (MAR) in semi-arid areas. United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization (UNESCO).
Mazore, E. (2003).Chemical and Isotopic Groundwater Hydrology. CRC Press, 352p.